Δεν βγάζει νόημα: Σφαίρες αντί για λέξεις.

Δεν βγάζει νόημα, δεν υπάρχει λογική, λόγος, και πολύ λιγότερο καμία δικαιολογία που να μπορεί να υποστηρίξει την αφαίρεση μιας ζωής. Η δολοφονία του νεαρού Τσάρλι είναι η πιο σκοτεινή εκδήλωση μισαλλοδοξίας, μια άβυσσος στην οποία κοιτάμε ως κοινωνία όταν ξεχνάμε τη θεμελιώδη αξία της συζήτησης και της συνύπαρξης. Η αποχώρησή του μας αφήνει με μια οδυνηρή ηχώ, μια αδιάσειστη απόδειξη ότι έχουμε αποτύχει στο πιο βασικό επίπεδο: να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον ως κοινωνία.

Απορρίπτω βαθιά αυτή την πράξη βαρβαρότητας. Απορρίπτω την ιδέα ότι η βία μπορεί να είναι μια απάντηση στη σκέψη. Οι λέξεις δεν μπορούν να αντικατασταθούν από σφαίρες. είναι μια δειλή, καταστροφική εξίσωση που καταστρέφει κάθε πιθανότητα προόδου. Οι ιδέες, όσο αντίθετες κι αν είναι, αντιμετωπίζονται με επιχειρήματα, συζητούνται με τη δύναμη των λέξεων και γίνονται σεβαστές στην ποικιλομορφία τους. Όσοι γιορτάζουν αυτή την πράξη όχι μόνο διαπράττουν έγκλημα, αλλά ομολογούν και τη δική τους πνευματική ήττα.

Ο σεβασμός στις ιδέες των άλλων ήταν η κύρια πράξη του, η πιο αγνή του κληρονομιά. Η πανεπιστημιακή του περιοδεία περιελάμβανε τη φράση «Αποδείξτε μου ότι κάνω λάθος» ως πρόσκληση για διάλογο, άμεσο αλλά με σεβασμό στις ιδέες των άλλων. Σε έναν πολωμένο κόσμο που φωνάζει και δεν ακούει, η επιλογή του διαλόγου είναι ζωτικής σημασίας. Η τιμή της μνήμης του δεν σημαίνει κραυγή για εκδίκηση, αλλά αίτημα για δικαιοσύνη και, πάνω απ' όλα, δέσμευση για την οικοδόμηση των γεφυρών που η βία έχει καταστρέψει. Είθε η ουσία του να γίνει ένα κάλεσμα για την υπεράσπιση του πιο πολύτιμου πράγματος που μπορεί να έχει μια κοινωνία: το δικαίωμα να σκεφτόμαστε διαφορετικά χωρίς αυτό να μας κοστίζει τη ζωή ή την ελευθερία μας.