Vereniging van het Goede
Hij opent de deur en loopt de kamer met houten lambrisering binnen. De tafel, een groot eikenhouten, imposant object dat de kamer domineert, heeft gezichten die naar hem opkijken.
Welkom, zegt een van de gezichten, welkom bij De Vereniging van het Goede!
Helon glimlacht en knikt. Hij herkent de meeste mensen aan tafel niet.
De spreker - de welkomstboodschapper - die hij heeft ontmoet, realiseert hij zich.
Het was deze heer die hem twee nachten geleden in de metro het visitekaartje gaf. De man droeg een jas met capuchon, maar Helon herkent de neus en baard van de man.
Hij herinnert zich dat hij destijds dacht dat het leek alsof de man een nepneus/bril/baard-vermomming droeg.
Iets goedkoops dat je in een speelgoed- en grappenwinkel zou kunnen vinden.
Hij glimlacht naar de man en wordt naar de enige lege stoel gebracht.
Nou, zegt de Neusbaardman, we hebben onze eregast en we kunnen aan de slag.
