Dansı çok seviyorum. Sanırım dans için doğmuşum.
Kapitalizmin insanlara yutturduğu en büyük yalan. Bir şey için doğmak, onun için her şeyden vazgeçmek vs... Yok yahu bildiğin huzurlu ve mutlu bir hayat için doğmuşuz ama sistem bizi pohpohluyor egomuzu şişiriyor ve bir şeyleri haddinden fazla önemseyerek ona tutsak olmamızı sağlıyor. Tabii bu da sistemi besliyor.
Neyse çok da şeetmiyim, eline sağlık.
Söylediğinde haklısın ama senin bakış açına göre :) haddinden fazla önemsemek diye bir şey ve özellikle onun konumunda değilken bu kararı vermek zor.
Başka bir bakış açısına göre insan bilerek tutsak olmayı da seçebilir.
Ben de senin söylediğin gibi yaşıyorum henüz. Ama diğer hayata yanlış demek bana fazla cesurca geliyor.
Yorumun için teşekkür ederim :)
:) Yanlış demiyorum. Her hayat yaşayanının doğru kararıdır. Ama İnsanoğlundaki son birkaç yüzyıldaki değişime bakınca kendi trend analizim bu şekilde ortaya çıkıyor diyelim :))
Alex kendi mutlu olmadığını söylemiş zaten, ben demedim o dedi :)
İnsan bilerek tutsak olup, tutsak değilmiş gibi poz veriyor.
Bunların hepsi bence tabii ki.
Bu konular sevdiğim uzun uzun konuşulası ve sonunda bir yere varamayan konular. Ondan burnumu sokuyorum.
Ne demek hocam farklı görüşler insanı geliştirir :) fakat Alex daha mutlu değilim dedi. Öyle bir detay var :)
Böyle daha mutlu değilse, Erkek arkadaşıyla devam etse daha mutlu olacak diye yorumluyorum ben bunu.
Tabii diyalogu yaşayan sen olduğun için senin çıkarımın daha doğrudur.
Evet yorum tamamen doğru fakat mutsuz değil yani kopamadığı başka bir hayat var :) ayrıca dialoglar birebir değil ben hikaye doğru olsa da kompozisyon amaçlı kurgu eklediğimi yorumda belirttim. Sadece söylemek istediğim bazen idealler amaçlar hayatını kaplayacak kadar bir yer kaplar. Bazen bir şeyin bu denli parçası olmayı istiyorum. O amaçla yazılmış bir yazı